Beskid Myślenicki przewodnik turystyczny REWASZ

Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski

Beskid Myślenicki. Przewodnik

Wydanie III. Pruszków 2005. 352 str. formatu B6, oprawa twarda, liczne mapki, planiki i panoramy oraz ilustracje czarno-białe, wklejka ze zdjęciami barwnymi (32 str.)

Góry opisywane w tym przewodniku znane są raczej jako Beskid Średni, względnie Beskid Makowski. Terminu Beskid Myślenicki po raz pierwszy użył w 1938 r. dr Mieczysław Orłowicz, twórca turystycznego podziału Karpat. Wg jego koncepcji Beskid Myślenicki stanowił zachodnią część Beskidu Wyspowego, ograniczoną dolinami Skawy na zachodzie, Raby na południowym wschodzie i Stradomki na wschodzie.
Niniejszy przewodnik obejmuje swym zasięgiem centralną część Beskidu Myślenickiego, najsilniej związaną z jego historycznym ośrodkiem - Myślenicami, bez położonych   na zachodzie masywów Chełmu i Mioduszyny oraz wyspowych gór Lubonia, Strzebla,   Lubogoszczy i Cietnia na południowym wschodzie.
Część turystyczna przewodnika zawiera opis 69 tras turystycznych (w tym 38 nieznakowanych) oraz 12 krótszych lub dłuższych wariantów tras. Trasy zgrupowano w siedmiu podrozdziałach; dla każdego z nich opracowano odpowiednią mapkę.  Pierwszy z nich obejmuje Dalin i Pasmo Babicy, drugi - rejon gór Kotuń i Parszywka, trzeci - okolice Koskowej Góry, czwarty - południową część Pasma Koskowej Góry, piąty - masyw Zębolowej, szósty - rozległe pasmo Łysiny, siódmy - Pasmo Glichowca, czyli tzw. Pogórze Dobczyckie. Każdy z tych regionów został krótko opisany pod względem granic, topografii, komunikacji i najciekawszych atrakcji turystycznych.